Zapraszam do gabinetu terapii integracji sensorycznej

Dziecko może czuć się przytłoczone przez różne kolory, dźwięki, dotyk innych ludzi czy ubrania, które nosi, powierzchnie przedmiotów, które dotyka. Reaguje zatem bardzo często krzykiem, zasłanianiem uszu, oczu, zastyganiem w bezruchu, czy odmową uczestnictwa w zabawach. Jego zachowanie charakteryzuje rozdrażnienie, wycofywanie się w wyniku dotknięcia, unikanie określonych rodzajów ubrań lub jedzenia, rozpraszalność lub lęk podczas zwykłych zabaw, niechęć do nich.

W przeciwieństwie do dziecka z nadwrażliwością, dziecko ze zbyt sąabą reaktywnością może poszukiwać intensywnych wrażeń sensorycznych takich jak celowe uderzanie ciałem o przedmioty, intensywne kręcenie się wokół własnej osi, może skakać, tarzać się po podłodze, taranować innych, przewracać się. Dziecko może ignorować ból czy być nieświadome zmian pozycji ciała. Nawet upomniane przez opiekuna po zaprzestaniu jednej czynności od razu szuka kolejnej aktywności dającej mu równie intensywne wrażenia zmysłowe.

Dziecko może być ciągle w ruchu lub też zachowywać się w sposób letargiczny, a wszystko przychodzi mu z trudem. U niektórych dzieci poziom aktywności może się zmieniać od jednego ekstremum do drugiego.

Problemy te mogą dotyczyć zarówno małej jak i dużej motoryki. Dziecko może mieć poważne problemy z utrzymaniem równowagi, swobodnym poruszaniem jak i też z nauczeniem się czynności wymagającej ruchów precyzyjnych (np. cięcie nożyczkami, pisanie).

Opóźnienia mogą pojawić się w każdym z aspektów mowy: mowie czynnej, biernej, pragmatyce, artykulacji, płynności głosu czy sprawności mięśni jamy ustnej.

Mogą wyst±pić opóźnienia w zakresie rozwoju siły i elastyczności mięśni, swobody ruchów, małej motoryki, koordynacji wzrokowo-ruchowej, percepcji wzrokowej.

Dysfunkcje integracji sensorycznej mogą być przyczyną poważnych trudności szkolnych dziecka pomimo normalnego poziomu inteligencji.

Dziecko może być impulsywne lub może łatwo się rozpraszać i okazywać brak planowania przed wykonaniem jakiegoś zadania. Nie potrafi utrzymać porządku na biurku, szafce, ma trudności z planowaniem, potrzebuje pomocy aby doprowadzić czynność do końca. Niektóre dzieci mogą mieć problemy z przystosowaniem się do nowej sytuacji. Inne mogą reagować agresywnie, wycofywać się lub być sfrustrowane kiedy poniosą porażkę.

Niskie poczucie własnej wartości może wynikać z niewłaściwego funkcjonowania układu nerwowego, uczucia niedopasowania i frustracji, które pojawiają się, gdy dziecko nie potrafi sobie z czymś poradzić oraz z negatywnych reakcji otoczenia na zachowanie dziecka.